Η παγκόσμια οικονομία θα ανακάμψει αρχικά το 2021, αλλά η κατάσταση θα είναι ακόμη πιο ζοφερή το 2022 και οι σχετικοί κίνδυνοι θα αρχίσουν να εμφανίζονται. Η παγκόσμια παραγωγή συρρικνώθηκε το δεύτερο τρίμηνο λόγω της οικονομικής ύφεσης στην Κίνα και τη Ρωσία, ενώ οι καταναλωτικές δαπάνες των ΗΠΑ ήταν κατώτερες των προσδοκιών. Η παγκόσμια οικονομία, η οποία αποδυναμώθηκε από την επιδημία, υπέστη αρκετές κρίσεις: ο παγκόσμιος πληθωρισμός ξεπέρασε τις προσδοκίες (ειδικά στις μεγάλες οικονομίες των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης), με αποτέλεσμα να γίνουν αυστηρότεροι οι όροι χρηματοδότησης. επηρεασμένη από τη νέα επιδημία και τα μέτρα πρόληψης της επιδημίας, η οικονομική ανάπτυξη της Κίνας επιβραδύνθηκε περισσότερο από το αναμενόμενο. Επιπλέον, ο πόλεμος της Ουκρανίας έφερε επίσης περισσότερες αρνητικές δευτερογενείς επιπτώσεις.

Οι βασικές προβλέψεις δείχνουν ότι η ανάπτυξη θα επιβραδυνθεί στο 3,2% το 2022 από 6,1% πέρυσι, μειωμένη κατά 0,4 ποσοστιαίες μονάδες από τις προβλέψεις του WEO του Απριλίου 2022. Η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης των ΗΠΑ νωρίτερα φέτος, σε συνδυασμό με τη χαμηλότερη αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών και την αυστηρότερη νομισματική πολιτική, μείωσε τις προβλέψεις για την ανάπτυξη των ΗΠΑ κατά 1,4 ποσοστιαίες μονάδες. Περαιτέρω lockdown στην Κίνα και μια βαθύτερη στεγαστική κρίση οδήγησαν σε μείωση 1,1 ποσοστιαίας μονάδας στις προβλέψεις ανάπτυξης, με σημαντικές παγκόσμιες επιδράσεις. Η Ευρώπη επηρεάζεται από τις δευτερογενείς επιπτώσεις του πολέμου της Ουκρανίας, σε συνδυασμό με τη σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής, με αποτέλεσμα την απότομη προς τα κάτω αναθεώρηση των προβλέψεων ανάπτυξης για τις ευρωπαϊκές χώρες. Οι υψηλότερες τιμές των τροφίμων και της ενέργειας και οι επίμονες ανισορροπίες προσφοράς-ζήτησης έχουν οδηγήσει σε ανοδικές αναθεωρήσεις των προβλέψεων για τον παγκόσμιο πληθωρισμό (αν και η μείωση της ζήτησης έχει μετριαστεί). Ο πληθωρισμός στις προηγμένες οικονομίες αναμένεται να φτάσει στο 6,6% φέτος, ενώ ο πληθωρισμός στις αναδυόμενες αγορές και στις αναπτυσσόμενες χώρες προβλέπεται να φτάσει στο 9,5%, σημειώνοντας αύξηση 0,9 και 0,8 ποσοστιαίες μονάδες, αντίστοιχα. Η νομισματική πολιτική για τη μείωση του πληθωρισμού αναμένεται να έχει αρνητικό αντίκτυπο το 2023, με την παγκόσμια παραγωγή να αυξάνεται μόλις κατά 2,9%.

Οι καθοδικοί κίνδυνοι για τις οικονομικές προοπτικές κυριαρχούν. Ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ξαφνική διακοπή των εισαγωγών ευρωπαϊκού φυσικού αερίου από τη Ρωσία. Η μείωση του πληθωρισμού θα μπορούσε να είναι δυσκολότερη από το αναμενόμενο εάν οι αγορές εργασίας είναι πιο σφιχτές από το αναμενόμενο ή εάν οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό δεν είναι σταθερές. Οι αυστηρότερες παγκόσμιες συνθήκες χρηματοδότησης θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν τις αναδυόμενες αγορές και τις αναπτυσσόμενες κινεζικές οικονομίες την κρίση χρέους της Κίνας· η αναζωπύρωση της νέας επιδημίας του στέμματος και τα περισσότερα αντιεπιδημικά lockdown και η περαιτέρω όξυνση της κρίσης στον τομέα των ακινήτων μπορεί να εμβαθύνουν τον περιορισμό στην οικονομική ανάπτυξη της Κίνας· Οι γεωπολιτικές διαιρέσεις μπορεί να εμποδίσουν το παγκόσμιο εμπόριο και τη συνεργασία. Ένα πιθανό εναλλακτικό σενάριο είναι οι πολλαπλοί κίνδυνοι, με τον πληθωρισμό να αυξάνεται περαιτέρω και την παγκόσμια ανάπτυξη να πέφτει σε περίπου 2,6% το 2022 και 2,0% το 2023. Αυτή θα ήταν η χειρότερη επίδοση της οικονομίας δύο ετών στο χειρότερο 10% από το 1970.

Καθώς οι αυξανόμενες τιμές συνεχίζουν να συμπιέζουν το βιοτικό επίπεδο σε όλο τον κόσμο, ο έλεγχος του πληθωρισμού θα πρέπει να αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Η αυστηροποίηση της νομισματικής πολιτικής έχει αναπόφευκτα πραγματικό οικονομικό κόστος, αλλά οι καθυστερήσεις απλώς θα αυξήσουν το κόστος. Η στοχευμένη δημοσιονομική στήριξη μπορεί να βοηθήσει να μετριαστεί ο αντίκτυπος στους πιο ευάλωτους, αλλά καθώς η πανδημία επεκτείνει τους κρατικούς προϋπολογισμούς και απαιτεί μια συνολική μακροοικονομική πολιτική που μειώνει τον πληθωρισμό, αυτές θα πρέπει να αντισταθμιστούν από υψηλότερους φόρους ή χαμηλότερες κρατικές δαπάνες. Οι αυστηρότερες νομισματικές συνθήκες θα επηρεάσουν επίσης τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, θα απαιτήσουν προσεκτική χρήση μακροπροληπτικών εργαλείων και θα καταστήσουν πιο απαραίτητες τις μεταρρυθμίσεις του πλαισίου επίλυσης του χρέους. Οι πολιτικές που αντιμετωπίζουν τις συγκεκριμένες επιπτώσεις των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων θα πρέπει να επικεντρώνονται σε αυτούς που επηρεάζονται περισσότερο και να αποφεύγουν στρεβλώσεις των τιμών. Καθώς το ξέσπασμα συνεχίζεται, τα ποσοστά εμβολιασμού πρέπει να αυξηθούν για την προστασία από μελλοντικά μεταλλαγμένα στελέχη. Τέλος, για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, εξακολουθεί να υπάρχει επείγουσα ανάγκη για πολυμερή δράση για τον περιορισμό των εκπομπών με παράλληλη αύξηση των επενδύσεων για την επιτάχυνση της πράσινης μετάβασης.